Typową reakcją konia jest zachowanie określone, jako flehmen: wywinięta warga górna sygnalizuje odbiór uderzającego lub niezwykłego zapachu. W ten sposób ogier zdradza na przykład zainteresowanie wychwyconym zapachem klaczy.
Odwrócenie bok uszy, zwieszony nieruchomo ogon i prosta,prawie poziomo ustawiona szyja wyraża natomiast opanowanie zadowolenia. Gdy dodamy do tego półprzymknięte oczy i zwieszoną swobodnie w dół, drgającą pod wpływem oddechu dolną wargę, oznacza to, ze nasz czworonóg po prostu uciął sobie drzemkę.
Jeżeli szyja jest ustawiona w pozycji prawie pionowej, chrapy się nadymają, mięśnie głowy są napięte, a sama głowa jest ustawiona poziomo, wówczas zwierzę jest bardzo zdenerwowane. W takich przypadkach ogon bije nerwowo tam i z powrotem, uszy są z uwaga zwrócone do przodu, a całe ciało kona drży.
Gdy zdenerwowanie przechodzi we wściekłość, koń kładzie zwrócone w tył uszy. Im mocniej przylegają do głowy, tym silniejszą groźbę wyraża. Rzep ogona się podnosi, szyja i glowa kołyszą się, a górna warga jest podwinięta w taki sposób, że widać siekacze. W takim przypadku jest zalecana ostrożność. Kon wyraźnie pokazuje: nie podchodź ani kroku bliżej, bo ugryzę. Oprócz gestykulacji i mimik, także dźwięki wydawane przez konia zdradzają podobne nastroje-od przyjaznego do bolesnego rżenia, aż do wabiących lub ostrzegawczych pisków. Jeśli zatem chce się zawrzeć przyjaźń z konie, należny najpierw opanować mowę jego ciała.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz