Gry konne

Konie i kucyki-najlepsi przyjaciele.

Już od dawna marzysz o własnym koniu? W tej grze wybierasz źrebaka, który dzięki Twojej miłości i opiece wyrośnie na okazałego konia. Pamiętaj, jego rozwój zależy od Ciebie i od tego jak go wychowasz, ujeździsz i wytrenujesz. Dbaj o niego, trenuj, upiększaj, by stał się prawdziwym czempionem.

Kocham konie

                                   "Wybierz się na przejażdżkę pełną niesamowitych wrażeń"

Stań do rywalizacji z zawodnikami       7 dodatkowych minigier czeka:                          Zadbaj o swojego konia

z całego świata i zostań mistrzem!         schwytaj motyle i gwiazdki, ćwicz pamięć...      i przygotuj go do jazdy.

Wybierz dla siebie odpowiedniego       Użyj perspektywy pierwszoosobowej,       Poruszaj się z łatwością

zawodnika, jego płeć i strój.                    by jeszcze lepiej poczuć zabawę!            świecie gry,dzięki                                                                                                                                                kolorowemu menu.

                                                         

                                                       Stajnia marzeń- letnie zawody

                                                      "Weź udział w letniej przygodzie"

Nie ma piękniejszego okresu na wycieczki konne niż lato. Galopując po zielonych polach i nagrzanych słońcem lasach odczujesz urok otaczającej przyrody mocniej niż kiedykolwiek. Jednak niech wrażenia estetyczne nie przysłonią ci prawdziwego celu: jesteś tu po to, by ćwiczyć swe umiejętności jeździeckie i zdobywać nagrody w konkursach. Oczywiście aby tego dokonać, twój rumak musi byc w znakomitej formie. Lepiej więc go nie zaniedbuj, jeśli zależy ci na zwycięstwie.

To narazie tyle później napisze więcej.

Fryzury końskie

                                                                               Siatka

 

Instrukcja:

1. Bierzemy cienki kosmyk włosów i około 5 cm od czubka szyi zawiązujemy gumką. Powtarzamy to kilkakrotnie.
2.Bierzemy dwie takie kitki i około 5 cm od pierwszej gumki zawiązujemy drugą.
3.Bierzemy dwie kitki  (taka jak robiliśmy na górze,to takie dwie,punkt 2.) i około 5 cm od tej drugiej gumki zaplątujemy następną.
Jeśli grzywa jest dłuższa to powtarzamy to samo do końca grzywy

                                                                      Koreczki

 

                                                                Wersja A

1.Robimy warkoczyki zaplątując je do siebie (w blok).

2. Zginamy warkocza na pół i jeszcze raz na pół, i zawiązujemy gumką.

                                                                  Wersja B

1.Zaplątujemy warkoczyki ku górze 

2. I robimy to samo co było w "wersji A"

Koń i pies.

Konie, mimo ich wielkości i siły, są zwierzętami z natury ostrożnymi. Niezwykłe dźwięki i zapachy, coś nieznanego, co nagle się przed nimi pojawia, może je szybko skłonić do ucieczki. Do dzikiego galopu może konia zmusić nawet głośno szczekający pies, który skoczy nagle w jego kierunku, chociaż jest od koni dużo mniejszy i słabszy. Prawdopodobnie koń intuicyjnie odczuwa strach prze wilkiem, z którym kojarzy zachowanie psa. Jak wilki i psy, tak dzikie konie i konie hodowlane ewolucyjnie dzielą tysiące lat. Oba gatunki już dawno przystosowały się do zmienionych warunków życia zwierzęcia domowego. Mimo pewnych uprzedzeń, zwierzęta stadne, jakimi są koń i pies, który jest przecież drapieżnikiem, mogą się stać naprawdę dobrymi przyjaciółmi. Oczywiście zwierzęta muszą się najpierw do siebie przyzwyczaić. Zbliżający się do konia pies, węszący, z postawionymi uszami i wpół uniesionym ogonem, rozbudzi zainteresowanie konia, ponieważ te przyjazne sygnały są mu znane z kontaktów z przedstawicielami własnego gatunku. Wiele psów znacznej różnicy towarzyszy też chętnie koniom na wybiegu. Jednak z powodu znacznej różnicy rozmiarów obu zwierząt, nie da się wykluczyć pewnego ryzyka występowania nieszczęśliwych wypadków.

Jeśli pies ma towarzyszyć podczas jazdy konnej, musimy zwrócić szczególna uwagę na jego rasę. Jedynie silne zwierzęta, średnie lub duże, które lubią dużo ruchu, nadają się na towarzyszy jazdy końskich podróży.

                                                  Źrebak i szczenię?

Pewne trudności mogą pojawić się we wzajemnym kontakcie zwierząt młodych. Szczenięta są jeszcze zbyt niezgrabne i niedoświadczone, aby uniknąć swawolnych, przypadkowych stąpnięć rozbawionych źrebaków. Pozostałe w ten sposób lęki mogą zakorzenić się w psi na stałe i uczynić z niego zażartego przeciwnika koni.

Mowa ciała

Typową reakcją konia jest zachowanie określone, jako flehmen:  wywinięta warga górna sygnalizuje odbiór uderzającego lub niezwykłego zapachu. W ten sposób ogier zdradza na przykład zainteresowanie wychwyconym zapachem klaczy.

Odwrócenie bok uszy, zwieszony nieruchomo ogon i prosta,prawie poziomo ustawiona szyja wyraża natomiast opanowanie zadowolenia. Gdy dodamy do tego półprzymknięte oczy i zwieszoną swobodnie w dół, drgającą pod wpływem oddechu dolną wargę, oznacza to, ze nasz czworonóg po prostu uciął sobie drzemkę.

Jeżeli szyja jest ustawiona w pozycji prawie pionowej, chrapy się nadymają, mięśnie głowy są napięte, a sama głowa jest ustawiona poziomo, wówczas zwierzę jest bardzo zdenerwowane. W takich przypadkach ogon bije nerwowo tam i z powrotem, uszy są z uwaga zwrócone do przodu, a całe ciało kona drży.

Gdy zdenerwowanie przechodzi we wściekłość, koń kładzie zwrócone w tył uszy. Im mocniej przylegają do głowy, tym silniejszą groźbę wyraża. Rzep ogona się podnosi, szyja i glowa kołyszą się, a górna warga jest podwinięta w taki sposób, że widać siekacze. W takim przypadku jest zalecana ostrożność. Kon wyraźnie pokazuje: nie podchodź ani kroku bliżej, bo ugryzę. Oprócz gestykulacji i mimik, także dźwięki wydawane przez konia zdradzają podobne nastroje-od przyjaznego do bolesnego rżenia, aż do wabiących lub ostrzegawczych pisków. Jeśli zatem chce się zawrzeć przyjaźń z konie, należny najpierw opanować mowę jego ciała.

Maści

                                                       Umaszcznie jednolite

Konie maści siwej rodzą się ciemnomaściste, np.: kasztanowate, gniade lub kare i siwieją wraz z wiekiem. Proces siwienia postępuje od głowy do ogona. Ponieważ umaszczenie zasadnicze zostaje zachowane na dłużej wokoło większych naczyń krwionośnych, w poszczególnych włosach tworzą się koliste złogi pigmentów, lecz odcień podstawowy sierści jest biały. W tym stadium przechodnim mówi się o umaszczeniu siwym jabłkowitym.

Konie o umaszczeniu izabelowatym maja sierść żółtawą z różnymi odcieniami-od białożółtego do ciemnożółtego; włosy ochronne ( są dłuższe od sierści okrywowej i chronią wrażliwe części na głowie, ogonie i nogach ) są przeważnie jaśniejsze.

Konie kasztanowe maja sierść, o barwie od żółtorudej do brązowej. Charakterystyczną cechą jest to, że włosy ochronne nigdy nie mają czarnego zabarwienia.

Konie bułane maja sierść w odcieniu podstawowym żółtobeżowobrązowym i różnokolorowe włosy ochronne. Skóra i kopyta są ciemne. Konie bułane często mają ciemną pręgę grzbietową-biegnącą od grzywy do ogona oraz poprzeczne pręgi na nogach.

Gniadosze maja umaszczenie brązowe-od jasnych do ciemnych odcieni brązu. Charakterystyczne dla nich jest czarne zabarwienie włosa ochronnego na grzywie i ogonie oraz czarna barwa sierści na nogach, poniżej stawów nadgarstkowych i skokowych.

U koni karych, zarówno włosy okrywowe (sierść), jak i ochronne (grzywka, grzywa i ogon), są czarne. W zależności od wielu czynników (m.in. stanu zdrowia, odżywienia i pory roku) maść kara może się charakteryzować połyskiem lub jego brakiem.

Kon maści myszatej charakteryzuje się szara barwą sierści oraz dwukolorowymi włosami ochronnymi (mieszanina włosów jasnych i ciemnych). Cechą charakterystyczną tej maści (oraz bułanej) jest występowanie ciemnej pręgi grzbietowej i często prążków na nogach.

Chody konia

Stęp jest to najwolniejszym chodem, w którym nogi są stawiane w regularnej kolejności. Podczas stępu słychać każdorazowo cztery uderzenia kopyt z równomiernymi przerwami. Rozróżnia się step swobodny z zupełnie luźnymi wodzami i stęp zebrany.

W kłusie, chodzie dwutaktowym, koń stawia jednocześnie po dwie nogi po przekątnej. Rozróżnia się następujące rodzaje kłusu: roboczy, zebrany, pośredni i wyciągnięty. Z punktu widzenia jeźdźca- kłus anglezowany i wysiadywany (tzw. ćwiczebny).

Anglezowanie. Przy anglezowaniu jeździec unosi się w przerwie między jednym a drugim taktem i spuszcza się miękko z powrotem na siodło przy kolejnym kroku, z przyciągniętym krzyżem. Na ujeżdżalni jeździec zawsze powinien anglezować na tylną zewnętrzną nogę konia. ponieważ kończyna tylna silnie sprężynuje, w szybkim kłusie miedzy zmianami pary nóg powstaje moment swobodnego zawieszenia w powietrzu.

Galop jest to chód trzytaktowy. Wyróżniamy galop z prawej lub lewej nogi, w zależności do kierunku jazdy, np. w galopie w lewa stronę kolejność stawiania nóg jest następująca: jako pierwsza-prawa tylna noga,potem jednocześnie lewa tylna i prawa przednia i na końcu lewa przednia noga. Poza tym rozróżnia się galop roboczy, pośredni i wyciągnięty. Ze słuchu można rozpoznać galop po jego trzytaktowym brzmieniu.

Historia bloga :)

Nazwa bloga:
Tytuł "mmb-kocham-konie" to łatwy to wytłumaczenia tytuł. "mmb" to imiona moich ulubionych koni ze szkółki jeździeckiej, w której jeżdżę. Imiona to:
m)-Miraż
m)-Mazda
B)-Banita
A "kocham-konie" to po prostu słowa które są we mnie .

Pozdrawiam :)